Na een tijdje worden de portieken inderdaad gewoon. Ze horen bij Bologna. De tweede, tja. Het is een terrasje halverwege de gallerij van een historisch pand. De foto's hangen er tijdelijk en zijn van Ennio D'Altri. Zijn portretten zijn heel bijzonder.
Dat denk ik ook vaak... Het leven bestaat uit wachten... Wachten op Godot... Op iets wat nooit komt... Of gewoon wachten op de bus... Die misschien ook niet komt:)
En toch hoeft wachten niet negatief te zijn. Als je weet dat je wacht kun je de wachttijd zin geven. Je gedachten de vrije loop laten gaan, lezen, mensen kijken. 'Creatief wachten', het zou iets voor een cursus kunnen zijn. :-)
Onderste is heel apart.
ReplyDeleteHet was even zoeken naar de juiste hoek, ;-)
DeleteHeel mooi ! De 2e is vast je eigen binnenplaatsje...;o)
ReplyDeleteDat zou niet gek zijn, Jan! ;-)
DeleteFoto 2: daar wil ik 's avonds bij ondergaande zon wel een wit wijntje drinken (of zo'n spritz, of hoe dat bij jullie ook al weer heet)
ReplyDeleteIk heb het nog niet uitgeprobeerd, maar ik deel je idee, Paul.
DeleteLeuk die kolommen zo vanzelfsprekend in het straatbeeld. Foto 2 vind ik moeilijk te duiden. Binnenplaats van een dierenliefhebber of zo.
ReplyDeleteNa een tijdje worden de portieken inderdaad gewoon. Ze horen bij Bologna.
DeleteDe tweede, tja. Het is een terrasje halverwege de gallerij van een historisch pand. De foto's hangen er tijdelijk en zijn van Ennio D'Altri. Zijn portretten zijn heel bijzonder.
Dat denk ik ook vaak...
ReplyDeleteHet leven bestaat uit wachten...
Wachten op Godot...
Op iets wat nooit komt...
Of gewoon wachten op de bus...
Die misschien ook niet komt:)
En toch hoeft wachten niet negatief te zijn. Als je weet dat je wacht kun je de wachttijd zin geven. Je gedachten de vrije loop laten gaan, lezen, mensen kijken.
Delete'Creatief wachten', het zou iets voor een cursus kunnen zijn. :-)